- дандон
- [دندان]1. узви устухонӣ дар даҳони инсон ва ҳайвонот, ки вазифаи хойида хӯрдани хӯрок ва газиданро иҷро мекунад: дандони ашк, дандони курсӣ, дандони сунъӣ, дандони тилло; дар ноомади кор шиша сандон шиканад, атола дандон (зарб.)2. ниг. дандона; дандони ширӣ дандони инсон (20 адад), ки дар ҳафтсолагӣ ба тадриҷ меафтад ва ба ҷои он 32 дандони дигар мебарояд; боби дандон а) дандонгузар; б) маҷ. безӯр, камқувват; ба осонӣ ҷавидашаванда; дандон задан а) газидан бо дандон; б) маҷ. сухани нештардор гуфтан; маломат кардан; дандон хойидан // дандон сойидан дандонҳоро ба ҳам сойидан, дандонҳоро ба ҳам сойиш дода садо баровардан (аз ғояти хашму ғазаб)◊ дандон доштан ба касе душманӣ доштан, ғараз доштан ба касе; дандони касе газ-газ шудан сахт хашмгин шудан, ниҳоят ба ғазаб омадан; дандон гиз кардан лаҳҷ. дандон нишон додан, ғазаб зоҳир намудан; тамасхур кардан; дандон тез кардан а) дандон ба газидан омода намудан; кина варзидан; б) да намудан; кина варзидан; б) тамаъ кардан; дандон ба дандон мондан (ниҳодан, гузоштан) тоб овардан ба сахтие, сабр кардан, бардошт кардан; бо дандону нохун ҷангидан то охирин имконияту қувва ҷангидан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.